آناکسیمندر

او از فیلسوفان ملطی به شمار می‌رود. وی هم‌روزگار تالس بود و جوان‌تر از او.

دیدگاه آناکسیمندر:

1. گرچه جهان از ماده‌ی نخستین (آرخه) ساخته شده است، این دیدگاه تالس درست نیست که اصلِ همه چیز «آب» است، زیرا که آب (تَری یا رطوبت) یکی از آخشیج‌هاست که با دیگر آخشیج‌ها (آتش(گرمی) و خاک(خشکی) و هوا(سردی)) ضد است. اگر یکی از این آخشیج‌ها آخشیج اصلی می‌بود بر دیگر آخشیج‌ها چیره می‌گشت. پس ماده‌ی نخستین خنثی است و تعینی ندارد و بی‌کران و بدون‌مرز است (همچو هیولای ارسطویی) و آخشیج‌ها همه از آن برآمده‌اند. او نام این ماده را نیز «آپایرون» یا «آپیرون» نهاد و گفت که آپایرون علتِ مادیِ جهانِ هستی است (او نخستین کسی بود که واژه‌ی «علت مادی» را به کار برد).

2. زمین استوانه‌ای است و ارتفاعش یک‌سومِ پهنای آن است و انسان‌ها بر سطح آن هستند.

3. او نخستین کسی بود که گفت زمین به هیچ جا تکیه ندارد. وی زمین را در مرکز جهان می‌دانست و می‌گفت چون فاصله‌ی زمین به همه پیرامونش یکسان است به هیچ‌سو نمی‌افتد (اندکی همچو نظریه‌ی گرانش است).

4. آدمی، از آغاز، آدم نبوده، بلکه جانوری دیگر بوده است، زیرا که اگر نوزاد آدمی از آغاز به همین اندازه نگاهداری نیاز داشت، تبارِ آدمی نمی‌پایید و از میان می‌رفت. انسان، در آغاز ماهی بوده است. از دیدِ او اصلِ همه‌ی جانوران به آبزیان بازمی‌گردد و حیات از دریا برآمده است.